Ik deel eigenlijk een deel van Freddie deBoer's scepsis over onderwijsvernieuwingen die gericht zijn op het 'sluiten van de kloof' tussen laag presterende en hoog presterende studenten. Met een geweldige leraar presteren alle studenten beter, maar de 'kloof' sluit eigenlijk niet.

Maar hij maakt een ernstige fout als hij het leesplan van Mississippi afdoet. Het heeft absolute winst opgeleverd in de prestaties van studenten. We weten dat die mogelijk zijn. En ik heb enige tijd besteed aan een grondige analyse van hoe we kunnen weten dat die van Mississippi echt zijn.

Ten eerste, is het gewoon dat ze studenten vasthouden? Nee - de gemiddelde leeftijd van een MS-student stijgt niet, en een vastgehouden student doet uiteindelijk nog steeds de test. Bovendien zien ze grote vooruitgangen in de bovenste deciel, wat niet beïnvloed zou worden door uitgestelde tests aan de onderkant.

Cheaten ze? Nee. Standaardtests van de staat zijn vaak mogelijk om op te frauderen - maar als je niet elk jaar fraudeert, zal het verdachte patroon extreem duidelijk zijn. De NAEP selecteert elk jaar willekeurig welke scholen getest worden, waardoor dit bijna onmogelijk is.

Sluiten ze meer kinderen uit van de test? Mississippi heeft een lager percentage van het uitsluiten van kinderen van de test voor extreme handicaps dan het nationale gemiddelde. Ze wijzen meer kinderen aan als gehandicapt dan voor de hervormingen, maar nog steeds minder dan de meeste andere staten.

Bovendien komen de trends van de staten jaar op jaar overeen met de nationale NAEP-trends. Dat is altijd een goed teken, en veel schandalen rond boekhoudfraude waren gevallen waarin we zagen dat de staatstests en nationale tests uit elkaar liepen (omdat de staatstests gemakkelijker te bedriegen waren).

Waarom zien ze uiteindelijk geen verbeteringen in de achtste klas? Nou, ze zien relatieve verbeteringen. MS achtstegroepers zaten vroeger 15 punten onder het nationale gemiddelde. Nu is het vijf. Er zijn tegenwind in het lezen op de middelbare school, maar MS houdt het beter vol dan de meeste.

Dit stuk was een samenwerking met de geweldige @karenvaites. Zij schreef het hele stuk en ik schreef een ontzettend lange voetnoot over enkele van die technische details die we uiteindelijk besloten dat ze gewoon deel van het stuk moesten uitmaken.

@AndrewCFollett Maar in de praktijk, ja, kinderen verschillen en we moeten elk kind een goed onderwijs bieden zonder te verwachten dat dit hen allemaal hetzelfde zal maken. Dat zal het niet doen. Maar het zal hen allemaal beter maken.