Nadrabiam zaległości w najnowszej debacie weekendowej i nie rozumiem, dlaczego niektórzy ludzie uważają, że sztuka cyfrowa musi tkwić w jednym ideologicznym nurcie tylko dlatego, że jest wyceniana w kryptowalutach - jakby wszystko, co wykracza poza ten nurt, w jakiś sposób rozmywało kulturę. Sztuka i środki dystrybucji nie muszą być natywne dla kryptowalut, aby miały znaczenie. Niektóre dzieła istnieją, ponieważ blockchain jest medium. Inne istnieją, ponieważ blockchain jest warstwą autoryzacji i dystrybucji. Oba są ważne i przyciągają różnych artystów i kolekcjonerów. Jest wiele strukturalnych i behawioralnych zmian, które chciałbym zobaczyć, aby wspierać kulturę cyfrową w dłuższej perspektywie, ale być może pierwszym krokiem jest po prostu nie redukowanie wszystkiego do jednej narracji. Nowi kolekcjonerzy przyjdą, gdy pojawi się dla nich wyraźny przypadek wartości. Więc zamiast czekać, aż kolejnych tysiąc osób natknie się na nasz kąt CT, dlaczego nie zaprezentować zakresu możliwości w jednym z najbardziej uznawanych miejsc na świecie do prezentacji sztuki?

A ponieważ dzisiaj był mój przynajmniej raz w miesiącu dzień „słuchania This is Water autorstwa Davida Fostera Wallace'a”, pamiętaj: „dokładnie to samo doświadczenie może oznaczać dwie zupełnie różne rzeczy dla dwóch różnych ludzi, biorąc pod uwagę dwa różne szablony przekonań tych ludzi i dwa różne sposoby konstruowania znaczenia z doświadczenia” Kultura musi być uczestnicząca i otwarta na interpretację, a nie preskryptywna.