Herkes bu hikayeyi okumalı... Bir gün, genç bir savaşçı eğitimine giderken, bahçede bitkilerle ilgilenen usta bir savaşçı öğretmenini gördü. Temkinli bir şekilde yaklaştı ve sessizce ayağa kalktı, çok şey öğrendiği adamı rahatsız etmek istemedi. "Ne istiyorsun?" Usta savaşçı, bitkilerden dikkatini ayırmadan sordu. Öğrenci, "Neden savaşa hazırlanmak için eğitim alıyoruz? Bahçıvan olup bitkilere bakmak daha huzurlu ve huzurlu olmaz mıydı?" Usta durdu, öğrenciye döndü ve gülümsedi. "Bahçeyi korumak rahatlatıcı bir uğraştır, ama hayatın kaçınılmaz savaşlarına hazırlık yapmaz. Böylesine sakin bir ortamda sakin olmak kolaydır. Saldırı altında sakin olmak zor." Öğrenci başını salladı ve cevaptan memnun olarak arkasını çevirdi, ama usta işini bitirmemişti. "Bahçesine bakan bir savaşçı olmak, savaşta bir bahçıvan olmaktansa çok daha iyidir." O hikayeyi neredeyse her gün düşünüyorum. Çünkü hepimizin bildiği gerçek şu: Hayat zordur. Kaos, belirsizlik, başarısızlık, mücadele, acı, kayıp. Tüm bunlar yaşamanın doğal bir parçasıdır. İyi ya da kötü değiller. Sadece öyle. Ve çoğu zaman, kapınıza gelen savaşları seçemezsiniz. Tercih ettiğiniz rakipleri seçemezsiniz. Zamanlama veya şartları müzakere edemezsiniz. Hazır değilseniz "mola verme" yok. Gördüklerinizi beğenmezseniz bekleme süresi yoktur. Gerçek şu ki, hayatın kaçınılmaz mücadeleleriyle tam da hazırlık seviyesinde karşılaşırsınız. Bu hazırlık, seçmek zorunda olmadığın zamanlarda seçtiğin zor şeyler üzerine kurulu: • Katlandığınız sabahların erken saatleri. • Odaklandığınız odak....