ik heb een theorie over God waar ik de hele tijd over praat Hij weet dat Hij niet iedereen op dezelfde manier kan bereiken, dus Hij ontmoet je op een manier die je kunt begrijpen als je van nature grappig bent, plaatst Hij je in situaties die, achteraf gezien, zo absurd zijn dat je niet anders kunt dan lachen als je analytisch bent, verschijnt Hij als patronen. toevalligheden die te schoon op elkaar aansluiten om te negeren als je emotioneel bent, bereikt Hij je door liefde en verlies. door mensen die je openbreken en je laten zien wat belangrijk was als je een skepticus bent, leeft Hij in de vragen die je niet met rust laten God zendt niet uit op één frequentie en geeft mensen de schuld dat ze niet afstemmen Hij spreekt de taal die je al begrijpt en als je ooit lang genoeg stopt om te luisteren, besef je dat Hij de hele tijd al met je aan het praten is