Een toenemend deel van de samenleving gaat naar een "beheerde terugtrekking": het ruilen van hoge stress, lage beloning, realiteit voor digitale voeding. Terwijl de vermogensongelijkheid groeit als een bijproduct van het beleid van de VS (geld drukken, risicovolle activa opdrijven, inflatie compenseren met "beheerde terugtrekking"), zal dit blijven gebeuren. Menselijke hersenen kunnen zich niet aanpassen aan het tempo van de technologie. De snelle toename van de beschikbaarheid van dopamine, gecombineerd met klassenongelijkheid, voedt de gefaseerde dood van een groot deel van de samenleving. Er kan in de toekomst een afrekening komen van deze groep, maar anders denk ik dat de natuurlijke functie is dat deze groep over een paar generaties ophoudt te bestaan.