Proklamacja Dnia Weteranów Nasi wrogowie już nie maszerują w jasnych mundurach ani nie machają sztandarem obcego króla. Walka nie toczy się już tylko na odległych brzegach. Jest tutaj. Jest teraz. Dziś zagrożenie przychodzi poprzez cenzurę, propagandę, korupcję i wojnę psychologiczną, zaprojektowaną nie po to, aby podbić naszą ziemię, ale aby podbić nasze umysły. Toczy się każdego dnia w naszych mediach, naszych szkołach, naszych sądach, naszych wyborach i w przestrzeni cyfrowej, gdzie sama prawda jest atakowana. Weteran dawnych czasów zabezpieczał nasze granice; patriota dzisiaj musi zabezpieczyć samo znaczenie Ameryki. Ci wojownicy nie walczyli dla sławy czy przychylności. Walczyli, ponieważ wierzyli — głęboko w swoich kościach — że Ameryka była warta obrony. Ta dana przez Boga wolność nie była hasłem, ale świętym dziedzictwem. W tym dniu honorujemy każdego mężczyznę i każdą kobietę, którzy złożyli przysięgę bronić tego Narodu, ale także wzywamy wszystkich, którzy teraz dziedziczą pole bitwy. Broń może się zmieniać, pole może się przesuwać, ale obowiązek pozostaje wieczny: opierać się tyranii w każdej epoce, w każdej formie, z każdym oddechem, który Bóg nam daje. Przysięga nie wygasła, gdy pole bitwy się zmieniło; ewoluowała. Gdy pamiętamy o poległych i oddajemy hołd żyjącym, niech również zobowiążemy się na nowo do walki przed nami, nie z muszkietami i bagnetami, ale z odwagą, jasnością i niezachwianą wiarą, że ten Naród wciąż jest wart obrony. Niech polegli będą pamiętani, a żyjący niech będą honorowani. Niech następne pokolenie wstaje, nie jako bierni beneficjenci wolności, ale jako jej czujni strażnicy, bo wolność przetrwa tylko tam, gdzie trwa odwaga. Niech Bóg nadal błogosławi Stany Zjednoczone Ameryki, ostatnią najlepszą nadzieję ziemi.